အလုပ္ေျပာင္းရန္ စိတ္ကူးေနပါသည္။ ယေန႔ အင္တာဗ်ဴး သြားေျဖရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ယခုေနေသာေနရာႏွင့္ အလြန္ေ၀းပါသည္။ ယခုလက္ရိွမွာ တစ္မွတ္တုိင္သာေ၀းေသာေၾကာင့္ ခရီးစရိတ္လုံုး၀ မကုန္က်ပါ။ ဂ်ဴေရာင္း ဘက္တြင္ လုပ္ရမည္ ဆိုလွ်င္ အိမ္ေျပာင္းရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ယခုလက္ရိွအိမ္တြင္ လြန္စြာ အဆင္ေျပေသာေၾကာင့္ မေျပာင္းခ်င္ပါ။ စိတ္လည္း ပူေနပါသည္။ အလုပ္ပင္ ရမည္ မရမည္ မေသခ်ာေသးပဲ။ မုန္႔ဆီေၾကာ္ႏွင့္ ႏူတ္ခမ္းနာ ျပသနာကို အခ်ိန္ယူ ေခါင္းစားခံေနပါသည္။ အလြန္အမင္း ၾကိဳတင္ေတြးေတာ ပူပင္တတ္သူ ေယာနိေသာ မနသီၤကာရ ျဖင့္ မေနတတ္သူဟု ခ်စ္သူက ေ၀ဖန္ပါသည္ အေ၀းၾကီးအလုပ္ဆင္းရမွာလည္း ပ်င္းပါသည္။ Stressမ်ားတဲ့ လုပ္ငန္းခြင္ကို ေတြးလည္းေၾကာက္ပါသည္။ အဲဒိအလုပ္ေရာက္သြားရင္ ခုေလာက္အေနေခ်ာင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ ပိုက္ဆံလာရွာျခင္းျဖစ္သျဖင့္ အေနေခ်ာင္္သည္ ျဖစ္ေစ မေခ်ာင္သည္ျဖစ္ေစ အေရးမၾကီးပါ။ stable ျဖစ္ရန္သာလုိပါသည္။ ဒါဆိုရင္ေရာ ဘာလို႔ ေျပာေနေသးလဲ ထံုးစံအတိုင္း လွ်ာရွည္ေနျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ ယခုလက္ရိွ အလုပ္တြင္ တစ္ရံုးလံုးတြင္ တစ္ေယာက္ထဲ ေနေနက် ျဖစ္သျဖင့္ စီနီယာအသစ္တစ္ေယာက္ဧး္ အုပ္ခ်ဳပ္မွူ ေအာက္တြင္ ေနရမည္ကို ေတြးေတာ ပူပင္မိျပန္ပါသည္။ မည္သို႔ဆိုေစ ေတာင္းဆုိေသာ လစာႏွင့္ အခြင့္အေရးမ်ား ရမည္ဆိုပါက ေျပာင္းပါမည္။ ယခုအလုပ္တြင္ တစ္ေကာင္ထဲ ထင္တို္င္းက်ဲရတာ ပ်င္းလာေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ တစ္ေကာင္ထဲ ထင္တိုင္းက်ဲရသည္မွာ လြတ္လပ္သေလာက္ တာ၀န္လည္း အလြန္ၾကီးပါသည္။ စီနီယာတစ္ေယာက္ဧး္ လက္ေအာက္တြင္ အဆုအဆဲေလးခံၿပီး ပညာသင္ေလး လုပ္ေနတာက ပိုသက္သာမည္ဟု ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေျဖသိမ့္ထားလိုက္ပါသည္။ အားလံုးအဆင္ေျပပါေစ။ ရင္ေတြပါခုန္ေနပါသည္။ ေၾကာက္တတ္တာ အလကားပဲဟု ေတြးေသာ္လည္း မေကာင္းေသာ အက်င့္က ေဖ်ာက္မရပါ။ ဘာမွလည္း မဟုတ္ပါပဲႏွင့္ အလကားေနရင္း ေတြးေတာ ပူပင္တတ္ေနေသာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ပင္ မသကၤာျဖစ္မိပါသည္။ ေရာဂါကေတာ့ အစပ်ိဳးေနၿပီ ထင္ပါသည္။
No comments:
Post a Comment