အခ်စ္ဆိုတာၾကီးကို ပန္းသီးနဲ႔ တင္စားၿပီးေျပာတတ္ၾကတယ္။ ပန္းသီးဆိုတာမ်ိဳးကို ခ်ိဳတယ္လို႔ အားလံုးက သက္မွတ္ထားၾကတာေလ။ တခါတခါ က်ေတာ့ အဲဒိပန္းသီးခ်ိဴခ်ိဴက ခါးခ်င္လည္း ခါးသြားတတ္တာေနာ္။ ကာယကံရွင္ေတြရဲ့ ပေယာဂေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္သလုိ တျခားတျခားၾကားလူေတြ ေၾကာင့္လည္း အဲဒိပန္းသီးက ဘယ္အခ်ိန္ထေပါက္ကဲြမယ္ မသိတဲ့ Time Bomb တစ္လံုးကို ကိုင္ထားရသလို ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္သြားတတ္တာေနာ္။ လႊတ္မွမခ်ရက္ေတာ့လည္း ခ်ိဴတလွည့္ ခါးတလွည့္၊ စိတ္ပ်က္လိုက္ ေပ်ာ္လိုက္၊ ရယ္လိုက္ ငိုလုိက္၊ ၾကည္ႏူးလိုက္ စိတ္ႏွလံုးေတြ ပူေလာင္ေနာက္က်ိလိုက္၊ ေအာက္ေျခလြတ္ေအာင္ ဘ၀င္ေတြျမင့္လိုက္ အျပစ္ရိွ ခံစားခ်က္ၾကီးနဲ႔ ေၾကကဲြလိုက္ ဒီသံသရာၾကီးထဲမွာ ဆက္ေနရံုေပါ့ေလ။
No comments:
Post a Comment