Boring days in S'pore...

ဒီေန႔မွပဲ ျမန္မာစာ ျပန္ရိုက္လို႔ ရတယ္။ ၀မ္းသာလိုက္တာ။ မဟုတ္ရင္ ရံုးမွာစာရိုက္ အိမ္မွာ ျပန္တင္နဲ႔ အလုပ္ရွူပ္ေတာ့ စိတ္မပါဘူး။ အိမ္ေရာက္ရင္ အိပ္ဖို႔ေလာက္ပဲ စိတ္ကေရာက္ေနေရာ။ ညနည္းနည္းနက္ေအာင္ ေနမိရင္ ရံုးမွာ ေဒါင္ခ်ာစိုင္းေအာင္ အိပ္ငိုက္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုလည္း ညွာရေသးတယ္။ ခုတေလာ ဘိုင္ျပတ္ေနလို႔ ၾကက္သားနဲ႔ခ်ည္းပဲ ညားေနလို႔ ထမင္းမစားခ်င္တာလည္းပါတယ္။ အိ္မ္ေရာက္ရင္ ေရခ်ိဴးၿပီးတာနဲ႔ ေအးေနတဲ့ အရိွန္ေလးမကုန္ခင္ ၾကိဳးစားအိပ္ရတယ္။ ေသေအာင္ပူတဲ့ စင္ကာပူပဲ။ ကၽြဲမ်ားလို ေရထဲမွာပဲ စိမ္ေနခ်င္တယ္။ အဲလကြမ္းပါရင္ ေစ်းၾကီးတယ္ အဲလကြမ္းမပါေတာ့ တအားအိုက္တယ္။ ပရုိက္ေဗဆီမ်ားရေအာင္ အခန္းေဖာ္က တံခါးေလးမ်ားပိတ္ထားရင္ ေသေရာ ေအာ္ပါငိုခ်င္တယ္။ ေနာက္အသက္ၾကီးလာလို႔ ဘ၀ရဲ့ ဒီအစိတ္အပိုင္းကို ျပန္ေတြးရင္ စင္ကာပူအေၾကာင္းကို ျပန္သတိရရင္ အလြန္အမင္း အိုက္တာရယ္ ၾကက္သားထမင္း (ရန္ကုန္က ၾကက္ဆီထမင္းလိုလည္း မႏုညံ့ဘူး) ရယ္ တစ္ေယာက္တည္း ပ်င္းပ်င္းနဲ႔ အားတုိ္င္း လွိမ့္အိပ္ေနရတာရယ္။ ပုိက္ဆံျပတ္သြားတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ ၾကက္သားနဲ႔ ၾကာဇံၿပဳတ္ သို႔မဟုတ္ ေခါက္ဆဲြၿပဳတ္ခ်ည္းပဲ စားေနရတာရယ္။ (ခ်က္ဖို႔ပ်င္းတာလည္း ပါတယ္ ပိုက္ဆံမရိွတာလည္း ပါတယ္။) တစ္ေယာက္တည္းခ်ည္း ေထာင္က်သလို အိမ္ထဲမွာခ်ည္းပဲ ေနရတာရယ္ ခ်ည္းပဲ သတိရေနေတာ့မယ္ ထင္တယ္။ စေနေန႔

တစ္၀က္ဆင္းၿပီးရင္ အိမ္ေရာက္ ခဏအိပ္ အိပ္ယာႏုိးရင္ စားခ်င္ခ်င္ မစားခ်င္ခ်င္ ထမင္းေတြစား (ၾကက္ဥေၾကာ္နဲ႔ ေခါက္ဆဲြၿပဳတ္ ၾကာဇံၿပဳတ္မ်ား မၾကည့္ေတာင္ မၾကည့္ခ်င္ဘူး-ခုေနမ်ား သီးစံုခ်ဥ္ေရဟင္းေလးနဲ႔ ငါးေၾကာ္ပူပူေလးနဲ႔ ထမင္းစားလိုက္ရရင္ ရွလြတ္ ရွလြတ္) ၿပိးခဏေနရင္ ေရျပန္ခ်ိဳး စာဖတ္ ၿပီးရင္ ျပန္အိပ္ မ်က္ႏွာလည္း စေကာေလာက္ ၿပဲေနၿပီ။ ဒီေန႔ေတာ့ စေနညပဲ မအိပ္ဘူး။ ညနက္ထိေနမယ္ကြာ။ ဒါေပမယ့္ မနက္ျဖန္ အျပင္သြားခ်င္ေသးတာ Cordless ဖုန္းေလးလိုခ်င္တာ မူစတာဖာမွာ သြားရွာဦးမယ္။ မနက္ေစာေစာလည္း ဒီတိုက္ခန္းၾကီးက လြတ္ရာလြတ္ေၾကာင္း Bedok Resorvior ကိုလမ္းေစာေစာ ေလွ်ာက္ဦးမွ။ သိပ္ညနက္လို႔ေတာ့ မျဖစ္ေသးဘူး။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သနားပါတယ္။ အိပ္ခ်ည္ဦးမွ အိပ္ခ်ည္ဦးမွ။ ပန္းျခံထဲေရာက္ရင္ ေျမၾကီးနည္းနည္း ခိုးၾကံဳးၿပီး အိုးေလးထဲထည့္ အပင္စိုက္ဦးမယ္။ အခန္းေရွ့မွာ အပင္ေလးတစ္ပင္ ျဖစ္ျဖစ္ စိုက္ထားဦးမယ္။ ရန္ကုန္က လူၾကံဳနဲ႔ ခ်ဥ္ေပါင္ပင္ မ်ိဴးေစ့ေတာင္းၿပီး ခ်ဥ္ေပါင္ပင္ေတြ စိုက္ထားမယ္။ အဲဒိအၾကံမို္က္တယ္။ ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းလည္း စားရမယ္ အပင္လည္း စိုက္ရမယ္ ဂြဒ္ထ ဂြဒ္ထ။